„Myślałem, że tylko ja tak mam. Rozdział 6 sprawił, że pierwszy raz poczułem ulgę, a nie wstyd za swoje emocje."

„Czytałam po cichu w nocy. Kilka fragmentów bolało, ale w tym dobrym sensie. Jakby ktoś w końcu mnie zrozumiał, definitywnie przeczytam to jeszcze raz."

„Nie sądziłem, że zwykłe słowa mogą tak trafnie opisać to, co siedzi w głowie od lat. Rozdział o milczeniu… mocny."

„To nie jest poradnik. To jest jak rozmowa z kimś, kto dokładnie wie, co czujesz, nawet jeśli sam nie umiesz tego powiedzieć."